देशमा को -भिड कि बिदेशमा को -रोना (रुने)?

कोरोना महाब्याधि सँग लड्न अहिले विश्व युद्द चलिरहेको छ |सम्पूर्ण विश्व मानवजाती एकातिर र कोरोना भाइरस अर्कोतिर देखिन्छ  |यो विश्व युद्दमा फरक के छ भने अरु युद्दमा मानिस मानिसलाई सिध्याउन लाग्थे भने यो चाही हाम्रो सभ्यता र मानव जाति बचाउनमा प्रयासरत छ | पहिला आफ्नो भूगोल फैलाउन  केन्द्रित थियो भने अहिले आफ्नो भूगोल र जनता बचाउन प्रयासरत छ |

यस महाब्याधि बाट बाच्ने अचुक औषधि भनेकै घरमा बस्ने , सकारात्मक रहने|

सरकारले कोरोना रोकथामका लागी चालेका कदम प्रिय छन् , बिदेशी भन्दा एक कदम माथी , आफ्नो बलबुताले भ्याउने , पूर्वाधारले सक्ने गरिरहेको छ | तथापी बिज्ञहरुको सुझाब संकलन र कार्यान्वनको दाएरा बढाउनु पर्छ | हावा नचली पात् हल्लिदैन| कि मान्छे रुखमा बसेर हल्लाउदै छ ?कहिले काहिँ फेरी चराले फल खादा पनि पात हल्लिदो रैछ , अझ त्यसले त् फल र फसल पनि बिगार्छ |समाधान निकालेको उत्तम जति सक्दो चाडो |नत्र यत्र तत्र सर्बत्र नहुन सक्छ मतपत्र |

भगवान भन्नुहुन्छ: हे अर्जुन ! त्यो मुर्ख हो  जसले सत्य र झुटको फरक नजानी सत्यको अभ्यास गर्दछ |

सुचनाको युगमा तथ्य उत्खननमा उदासिन नभई भ्रमलाई अनावरण गर्नु नै बान्छनीय हुदो हो | डिन हव्क्सले भनेका छन् - भ्रम नै चिन्ताको प्रमूख कारण हो |यदि व्यक्ति एक निष्पक्ष, उद्देश्यपूर्ण मार्गमा तथ्यहरू सुरक्षित गर्न आफ्नो समय समर्पित गर्दछ भने, उसको चिन्ता सामान्यतया उडेर ज्ञानको उज्यालोमा पुग्छ |

हामी नेपालीमा ( हामी त विद्वान पुर्खाका सन्तान )पनि चिन्ता अनि प्रतिस्पर्धा? कसैलाई ठुलो हुने ,कसैलाई विद्वान हुने ,कसैलाई सूचना दिने ,कसैलाई  शक्तिशाली हुने , कसैलाई पैसा कमाउने अरु पनि थुप्रै | अनि चिन्ताले ग्रस्त हामी सकरत्माक कसरी हुने त् ? अचुक औषधि नै सेवन नगरी कोरोना महाब्याधि विरुद्ध कसरी लड्ने ?

अल्प कलम ,रुग्ण मलम र अलप सरमले सुसज्जित भएर यो युद्ध जित्न सकिदैन | वीर लडाकु पुर्खाका  सन्तान हामी अहिले दाईको गनगन र बाबुको राम रटान सुनेर सुर केन्द्रको कस्न , ठगेर रमाउला भनि रबको इन्द्र भरोसा गर्न ,देवको बमबमले असह्य माधवी प्रचण्ड बहसमा भाग लिन नै मस्त छौ |

ए सच्चि ! अब - सर बादी हरु एक ,वर्ग दुई ,सरकार तिन र भ्रष्ट चार हुने मौका पनि यहि हो क्यार |

एकअर्कासँग भिडेर हैन सँगै हिडेर अनि मनलाई पिरेर हैन भ्रमलाई चिरेर यो महाब्याधि बिरुद्ध जितको बिगुल फुक्न सक्छौ |

बिदेशमा को रुने हैन किन रुने ?

५० लाख भन्दा बढि नेपाली विदेशमा छन रे ,घोटिएका छन् एकसाथ विदेशलाई र आफ्नो मातृभूमिलाई पाल्न | तर कस्तो बिडम्बना यस्तो माहामारीमा पनि हामि उनीहरुको देशको लागि अनागरिक रे , हाम्रो योगदान कर तिर्दा समान हुन्छ, सार्वजनिक सेवा उपयोग गर्दा समान , अझ के के जातिको राहत र छुट सबै आफ्ना नागरिकलाई मात्र भनेको सुन्दा मन कटक्क खादो रैछ |

यस्तो विपदमा पनि हामी यस घेराको छेउमा पनि नपर्दा दुख चाही अवस्य लाग्दो रहेछ | खैर राज्य आफ्नो नागरिक प्रति पहिला जिम्मेवार र उत्तरदायी हुनै पर्छ , हामी भावनामा बहनु हुन्न भन्ने पनि लाग्छ |यहाँको  सरकारले अर्को चुनावपनि त जित्नु छ , हामी त भोट दिदैनौ मात्र योगदान गर्छौ | यहाँको सरकारले सक्ने बस्नु , अलि नसक्ने संचयकोषले गुजारा चलाउनु , सक्दै नसक्ने लाई घर फर्किनु भनेर सुझाब दिएको छ त् |

म किन चिन्ता लिनु ?मेरो आफ्नो सरकार छ त , नेपाली जनताको सरकार , मेरो भोटको प्रतिनिधि |

अहिले तपाईहरु जहाँ हुनुहुन्छ त्यहि बस्नुस नेपाल न आउनुस भनको सुने , एकमनले ठिकै लाग्यो , अहिलेनै सबै हुलबाधेर गए भने सरकारलाई व्यबस्थापनमा कठिनाई हुन्छ |हामीले बिप्रेसण मार्फत यत्रो सहयोग त गरियो यो विपदमा झन् सरकारको अनुरोध मान्नु पर्छ , सरकारलाई सहयोग गर्नु पर्छ | तर प्रश्न कहिले सम्म ?

यथार्थ : नेपालमा चाहिने जनशक्ती छैन , विदेशमा छन् |

अर्को यथार्थ : अधिकांश अवसरको खोजीमा छन् , स्वदेश फर्किएर केहि उधम गर्न |

भगवान फेरी भन्नु हुन्छ : हे अनुज !जे भयो राम्रोको लागी भयो , जे हुदैछ राम्रोको लागी हुदैछ र जे हुनेछ राम्रोको लागी हुनेछ |

 महामारी सँगै अवसर पनि आउछ | यी एउटै सिक्काका दुई पाटा हुन् |

अहिले त् अवसर हामीलाई पनि छ ,सरकार लाई पनि छ |

फेरी यो जनताको सरकार हो , प्रधानमन्त्री ज्युले भनेको सुनेको थिए "नेपालीले चान्स पायो भने गर्छ " हामी त्यहि चान्सको खोजीमा छौ |

मलाई लागेको मात्र , तत्कालनै पर्दैन तर अबको १,२ ,३ महिनामा भनिदिनुस आश र योजना  लिएर आउनुस चान्स सरकारले दिन्छ|

नेपाललाई कुन कुन उद्योगमा (पर्यटन ,उत्पादन ,सेवा प्रबिधि ,कृषि आदि )कस्तो कस्तो जनशक्ति, कुन सिपको खाचो छ अपिल गरिदिनुहोस| उधम गर्नेलाई सोच पठाउन लगाएर सरकार र नागरिकको आधा आधा लगानीमा सुरु गरौ "युवा मैत्री सम्बृदि अभियान " | नाम जे दिएपनि भयो |

हामीलाई थाहा छ सरकारले सबै ५० लाख लाई एकैचोटी गर्न सक्दैन , कोटा तोकिदिनुस १,२ ,३ लाख जति सकिन्छ , समय पनि तोकिदिए हुन्छ | यहाँ जानेको नविनतम सोच र सिपले " सम्बृद्ध नेपाल सुखी नेपाली "को राष्ट्रिय आकांक्षा पुरा गर्न थप बल पुर्याउछ | साथसाथै एउटा नया गति र उर्जा थप्न सक्छ  |यो अभियानमा सबै आउदैन पनि किनकी यहाँ मातृभूमिलाई ताली र गालि गर्ने दुवैको जमात छ | तर आउन चाहनेको लागी यो महामारीमा आशाको बाहार जगाउने छ | अर्को चुनाबमा मतपत्र पनि यत्र तत्र सर्वत्र |
अनिस आचार्य